شاعر بكتب كلام على ورق
ساعات بكون فى حاله غرق
لو ضحكت بكون بدر وشرق
لا ندمت يوم على حلم اتسرق
والا على باب مسئول كفى طرق
فرحان او زعلان والا شى فرق
يكفى اكون انسان مهما قلبى اتحرق
بلاقى نفسى واكون سعيد لما بكتب
لاجرحت ناس والا على حد بعتب
الكلمه كلمتى والمعانى وحدى ارتب
لا حد قالى سرقت والا كلام حد انسب
لا بعرف غرور والا على حد انصب
والا بين الناس الشعراء نفسى احسب
وان شافتنى بنت حلوه عمرى ما اعجب
اتعلمت من الدنيا والحياه تعليم كتير
مهما اعيش واتظلم بحس نفسى كبير
عايش من الف عام وفى طريقى اسير
نظرى طشاش لكن قلبى يا ناس بصير
حلمى على كتفى وسرى كمان فى بير
الكل يحسدنى وعمرى ما احسد او اغير
طول عمرى بحب المه واقابل الشر بخير